De mens gezien als een eendagsvlieg. Dat is het lot van Frederick, genoemd zoals de archilelijke kikkerknuffel die hij bij zijn geboorte krijgt. Frederick is het gevolg van twee foute genen bij zijn ouders: hij is een eendagskind, met precies 24 uren te leven, tijdens dewelke hij opgroeit, een puber wordt, een jonge volwassene. Het lijkt op het begin van een psycho-sociologische sciencefictionroman, maar Debbaut die al enkele stevige thrillers schreef, gooit hier het roer volledig om. Geen idee of zijn vaste lezers dit gaan aanvaarden, het is een lovenswaardig maar wel gedurfd experiment. Van bij de geboorte weet Frederick alles over de wereld, kijkt met meer interesse naar de jonge vroedvrouw dan naar zijn ouders, en kan denken en spreken als een kind van enkele jaren. En krijgt te horen dat hij een héél leven voor zich heeft… dat 24 uren zal duren tot zijn volwassenheid en dood. Heel onwerkelijk voor de lezer die deze bizarre en ongeloofwaardige situatie gewoon moet aanvaarden of dan afhaken. De rollercoaster is gestart, Frederick moet zijn leven afwerken als een sneltrein. Na een uurtje of zo is hij al vier jaar, dan plukt hij zijn moeders portefeuille leeg en vertrekt, op zoek naar de zee die een bizarre obsessie is voor hem. Ook op zoek naar menselijke contacten, wat niet goed lukt. Hij ontmoet mensen maar tot echte diepgang komen zijn contacten nooit. In de puberfase schopt hij zomaar een autist dood, knalt daarna een andere man omver om een zwerfkat te redden. Hij bereikt de zee en eindelijk een even verrassend als origineel menselijk contact, maar daarna… Debbaut blijft hier even haperen, de sneltrein van het opgefokte leven vertraagt. Hoe kan je dit boek noemen? Er zijn geen hokjes om het in te stoppen, en dat is goed, dit staat buiten alle genres. Een bizar modern sprookje, een parabel over de vluchtigheid van ons leven, de moeilijkheden die we hebben om tijdens ons leven echt contact te leggen, vooral als het in zo’n sneltreinvaart gaat. Bizar en toch heel menselijk, soms komisch maar feitelijk meestal tragisch. Een thematiek die zich leent tot een lijvige roman maar die Debbaut hier samendramt in 128 pagina’s. Het leest zo gemakkelijk maar vergt toch inhoudelijk veel van de lezer door de vele vluchtige ontmoetingen en bedenkingen. Een gewaagd experiment voor een auteur, zeker de moeite waard om het eens te proberen voor de lezer die niet bang is voor een soms surrealistische kijk op het leven en wat wij als enige werkelijkheid ervaren.
Eddy C. Bertin (4)
Eddy C. Bertin (4)
Originele Titel I Manteau I 2013 I Gebonden I 128 Blz. I 9789022328682 I Bart Debbaut