‘Anna Karenina’ is uiteraard gebaseerd op het gelijknamige boek van Lev ‘Leo’ Tolstoj. Het boek - dat meer dan 900 bladzijden in beslag neemt - is een klassieker uit de Russische literatuur, maar kan eigenlijk samengevat worden als “pompeuze mannen die zich wentelen in de lichtheid van het bestaan met veel drank en overspel”. Daartussen laveren de ongelukkige vrouwen, die zelf af en toe buiten het huwelijksboekje kleuren. Denk niet dat ik afbreuk doe aan de klepper van Tolstoj door het verhaal in een zin samen te vatten; het is een uitstekend, majestueus epos, maar er valt gewoonweg weinig concrete actie te bespeuren. Toch een prestatie voor een boek dat de bijbel rivaliseert qua dikte.
In de zoveelste verfilming (ook geen kritiek) ziet Joe Wright zich verenigd met zijn fetisjactrice Keira Knightley, nadat het duo eerder ‘Pride & Prejudice’ en ‘Atonement’ met het nodige succes naar het witte doek vertaalde. Deze derde samenwerking is hun beste: met een schijnbare zelfzekerheid schudt Wright de indrukwekkende beelden uit zijn cinematografische mouw. Een meesterzet daarbij bleek het idee om het geheel als theaterstuk te presenteren; de scènes wisselen zich af als in een deurenkomedie. Dat de Oscar voor Production Design alsnog naar ‘Lincoln’ ging, is quasi crimineel. Ook de choreografie van onze eigen Sidi Larbi Cherkaoui is een pareltje dat visueel snoepgoed garandeert. Chauvinisme ahoy! ‘Anna Karenina’ is een must voor filmliefhebbers die graag overdonderd worden door spetterende beelden die enkel de meest opwindende regisseurs kunnen maken. Anderen laven zich aan de prachtige kostuums en de geweldige acteerprestaties van Jude Law en Matthew Macfadyen in het bijzonder. Style over substance? Zeer zeker, maar wat een style! Extra’s
|
TECHNISCHE FICHE
ARTISTIEKE FICHE
Met dank aan Tinseltown I Meer info: Universal Pictures Julian De Backer (4) |