GI JOE: RETALIATION
We schrijven een poosje na de evenementen in G.I. Joe: The Rise of the Cobra. Cobra Commander (Luke Bracey) en Destro, twee topfiguren van een terroristische organisatie, zijn nog steeds opgesloten. Twee andere leden van Cobra zijn echter nog steeds op vrije voeten: Storm Shadow (Byung-hun Lee) en Zartan (Arnold Vosloo). Zonder dat iemand het in de gaten heeft, is Zartan er dankzij geavanceerde nanotechnologie in geslaagd om de identiteit van niemand minder dan de president van de Verenigde Staten (Jonathan Pryce) aan te nemen. De G.I. Joe’s, een elite militaire eenheid, blijven echter een doorn in het oog en dus zorgt Zartan ervoor dat ze tijdens een missie in Pakistan in een hinderlaag worden gelokt. Slechts drie G.I. Joe’s overleven het bombardement door zich te verschansen in een waterput: Roadblock (Dwayne Johnson), Flint (DJ Cotrona) en Lady Jaye (Adrianne Palicki).
De volgende dag meldt de (valse) president tijdens een persconferentie wat er gebeurd is. Volgens hem ging het echter om een eenzijdig initiatief van de G.I. Joe’s. Bovendien zou de Joe die niet op de missie zelf aanwezig was, Snake Eyes, verantwoordelijk zijn voor de moord op de president van Pakistan. Iemand die op Snake Eyes (Ray Park) lijkt wordt dan ook gevangen genomen en naar de ondergrondse gevangenis gebracht waar zowel Cobra Commander als Destro vastgehouden worden in een tube met vloeistof die hun volledige lichaam paralyseert. Het blijkt al snel echter om Storm Shadow te gaan, die samen met zijn kompaan Firefly erin slaagt om Cobra Commander te bevrijden. Cobra blijkt immers te werken aan een enorm wapen dat ‘Zeus’ zou heten en bijna operationeel zal zijn.
Elders beseffen de overlevende Joe’s dat ze bedrogen zijn van hogerhand en een manier zullen moeten vinden om terug te slaan...
Bespreking
Dus, wat doe je als je miljoenen dollars tegen de verfilming van een van de meest succesvolle speelgoedlijnen ooit hebt gegooid en die film op bijna elk vlak heeft teleurgesteld? Je laat de meeste personages in een klap sterven, je voegt ex-worstelaar Dwayne ‘The Rock’ Johnson toe aan de bezetting en je zorgt ervoor dat alles er iets minder als sciencefiction en iets meer als realiteit uitziet. Dat is toch wat Jon M. Chu (regisseur van onder andere de niet al te beste Step Up-films) en scenaristenduo Rhett Reese/Paul Wernick (Zombieland) gedaan hebben. De film is gebaseerd op het legendarische speelgoed van Hasbro dat voor het eerst in 1964 verscheen, maar is zeker mee met de tijd, van hoogtechnologische wapens tot nanotechnologie. Alle personages zien er herkenbaar uit, maar hebben lichte veranderingen ondergaan. Zo is het pak van Snake Eyes nu een stuk praktischer en minder lastig om te dragen geworden. Visueel is er dan ook heel goed nagedacht over deze film, maar helaas krijgen we verhaaltechnisch heel wat minder indrukwekkend materiaal achter de kiezen.
Begrijp ons niet verkeerd: G.I. Joe: Retaliation is best wel een onderhoudende film, maar de subplots schieten soms alle kanten uit, heel wat losse eindjes worden nooit aan elkaar geknoopt en hier en daar is ook de vertolking lachwekkend slecht – zoals het geval is met rapper RZA, die geen enkel stukje dialoog van zijn ‘Blind Master’ bevredigend naar voren weet te brengen. Zelfs Bruce Willis, die in het midden van de film als de originele ‘Joe’ opduikt (wie anders had even overtuigend in die rol kunnen kruipen), weet niet de meest memorabele vertolking ooit neer te zetten, al kan de man al lang moeilijk iets echt slecht doen.
Een van de positieve punten is in ieder geval dat de regisseurs moeite hebben gedaan om zoveel actiescènes te laten doen door echte stuntmannen. Op die manier kon het gebruik van ‘cgi’ enigszins beperkt worden en blijft G.I. Joe: Retaliation iets meer gegrond in een geloofwaardig universum. Iets meer, want alleen al het feit dat de president van de Verenigde Staten in staat zou zijn om alle belangrijke wereldleiders (waaronder die van Noord-Korea) op een en dezelfde plaats in Washington samen te brengen en hen vervolgens zo zwaar onder druk te zetten dat de Amerikaan zichzelf absolute macht weet toe te eigenen, tart natuurlijk alle verbeelding – en zo krijgen we wel meer incidenten te slikken.
Het resultaat is een redelijk spectaculaire actiefilm met enkele leuke momenten, maar vooral ook met weinig in het oog springende acteerprestaties, teveel slechte ‘oneliners’ en teveel verhaallijnen die nergens naartoe leiden. Toch is er veel slechter mogelijk, denk maar aan de andere films die op speelgoed van Hasbro zijn gebaseerd, zoals de Transformers-serie en Battleship.
Beeld
Hoewel G.I. Joe: Retaliation ook in een 3D-versie beschikbaar is, zagen wij de ‘Extended Action Cut’-versie in 2D, met ook een dvd erbij. Erg is dat niet, want het beeld zelf is simpelweg perfect, met kristalheldere details, levendige, knappe kleuren, warme oranje, helderrode en diepzwarte kleuren. Elke naad in de kledij, elke textuur van een landschap, elke porie en rimpel in de gezichten is duidelijk zichtbaar, er zijn geen fouten in de transfer en de 2.40:1 beelden zien er fantastisch uit, ook al omdat er gewerkt werd met 35mm film. Goed, de kleurencorrectie zal vooral een kwestie van smaak zijn, maar muggenziften heeft zelden iemand gelukkig gemaakt.
Geluid
Al vanaf het moment dat het Paramountlogo wordt getoond, weet de Dolby TrueHD 7.1-soundtrack te imponeren met donderende basgeluiden, een levendige mix die gebruik maakt van alle luidsprekers, levensechte geluidseffecten, veel aandacht voor details en een bewonderenswaardige timing. Dit is geluid dat je zo kunt gebruiken voor een demonstratie als je de toehoorders echt onder de indruk wilt brengen!
Bonusmateriaal
Veruit het interessantste bonusmateriaal op G.I. Joe: Retaliation is de achtdelige productiedocumentaire G.I. Joe: Declassified. Daarin komen we te weten dat enkel de lange actiescène in het Himalayagebergte in Vancouver werd opgenomen, terwijl alle andere scènes werden ingeblikt in en rond New Orleans. Ook zaken als het kostuum van Snake Eyes, de casting, de stunts, de visuele effecten en dergelijke meer krijgen veel aandacht. Gelukkig want met slechts 4 minuten aan verwijderde scènes krijg je als liefhebber wat weinig voorgeschoteld, terwijl de audiocommentaar van regisseur Chu wellicht boeiender was geweest als zijn baas niet naast hem had gezeten.
De volgende dag meldt de (valse) president tijdens een persconferentie wat er gebeurd is. Volgens hem ging het echter om een eenzijdig initiatief van de G.I. Joe’s. Bovendien zou de Joe die niet op de missie zelf aanwezig was, Snake Eyes, verantwoordelijk zijn voor de moord op de president van Pakistan. Iemand die op Snake Eyes (Ray Park) lijkt wordt dan ook gevangen genomen en naar de ondergrondse gevangenis gebracht waar zowel Cobra Commander als Destro vastgehouden worden in een tube met vloeistof die hun volledige lichaam paralyseert. Het blijkt al snel echter om Storm Shadow te gaan, die samen met zijn kompaan Firefly erin slaagt om Cobra Commander te bevrijden. Cobra blijkt immers te werken aan een enorm wapen dat ‘Zeus’ zou heten en bijna operationeel zal zijn.
Elders beseffen de overlevende Joe’s dat ze bedrogen zijn van hogerhand en een manier zullen moeten vinden om terug te slaan...
Bespreking
Dus, wat doe je als je miljoenen dollars tegen de verfilming van een van de meest succesvolle speelgoedlijnen ooit hebt gegooid en die film op bijna elk vlak heeft teleurgesteld? Je laat de meeste personages in een klap sterven, je voegt ex-worstelaar Dwayne ‘The Rock’ Johnson toe aan de bezetting en je zorgt ervoor dat alles er iets minder als sciencefiction en iets meer als realiteit uitziet. Dat is toch wat Jon M. Chu (regisseur van onder andere de niet al te beste Step Up-films) en scenaristenduo Rhett Reese/Paul Wernick (Zombieland) gedaan hebben. De film is gebaseerd op het legendarische speelgoed van Hasbro dat voor het eerst in 1964 verscheen, maar is zeker mee met de tijd, van hoogtechnologische wapens tot nanotechnologie. Alle personages zien er herkenbaar uit, maar hebben lichte veranderingen ondergaan. Zo is het pak van Snake Eyes nu een stuk praktischer en minder lastig om te dragen geworden. Visueel is er dan ook heel goed nagedacht over deze film, maar helaas krijgen we verhaaltechnisch heel wat minder indrukwekkend materiaal achter de kiezen.
Begrijp ons niet verkeerd: G.I. Joe: Retaliation is best wel een onderhoudende film, maar de subplots schieten soms alle kanten uit, heel wat losse eindjes worden nooit aan elkaar geknoopt en hier en daar is ook de vertolking lachwekkend slecht – zoals het geval is met rapper RZA, die geen enkel stukje dialoog van zijn ‘Blind Master’ bevredigend naar voren weet te brengen. Zelfs Bruce Willis, die in het midden van de film als de originele ‘Joe’ opduikt (wie anders had even overtuigend in die rol kunnen kruipen), weet niet de meest memorabele vertolking ooit neer te zetten, al kan de man al lang moeilijk iets echt slecht doen.
Een van de positieve punten is in ieder geval dat de regisseurs moeite hebben gedaan om zoveel actiescènes te laten doen door echte stuntmannen. Op die manier kon het gebruik van ‘cgi’ enigszins beperkt worden en blijft G.I. Joe: Retaliation iets meer gegrond in een geloofwaardig universum. Iets meer, want alleen al het feit dat de president van de Verenigde Staten in staat zou zijn om alle belangrijke wereldleiders (waaronder die van Noord-Korea) op een en dezelfde plaats in Washington samen te brengen en hen vervolgens zo zwaar onder druk te zetten dat de Amerikaan zichzelf absolute macht weet toe te eigenen, tart natuurlijk alle verbeelding – en zo krijgen we wel meer incidenten te slikken.
Het resultaat is een redelijk spectaculaire actiefilm met enkele leuke momenten, maar vooral ook met weinig in het oog springende acteerprestaties, teveel slechte ‘oneliners’ en teveel verhaallijnen die nergens naartoe leiden. Toch is er veel slechter mogelijk, denk maar aan de andere films die op speelgoed van Hasbro zijn gebaseerd, zoals de Transformers-serie en Battleship.
Beeld
Hoewel G.I. Joe: Retaliation ook in een 3D-versie beschikbaar is, zagen wij de ‘Extended Action Cut’-versie in 2D, met ook een dvd erbij. Erg is dat niet, want het beeld zelf is simpelweg perfect, met kristalheldere details, levendige, knappe kleuren, warme oranje, helderrode en diepzwarte kleuren. Elke naad in de kledij, elke textuur van een landschap, elke porie en rimpel in de gezichten is duidelijk zichtbaar, er zijn geen fouten in de transfer en de 2.40:1 beelden zien er fantastisch uit, ook al omdat er gewerkt werd met 35mm film. Goed, de kleurencorrectie zal vooral een kwestie van smaak zijn, maar muggenziften heeft zelden iemand gelukkig gemaakt.
Geluid
Al vanaf het moment dat het Paramountlogo wordt getoond, weet de Dolby TrueHD 7.1-soundtrack te imponeren met donderende basgeluiden, een levendige mix die gebruik maakt van alle luidsprekers, levensechte geluidseffecten, veel aandacht voor details en een bewonderenswaardige timing. Dit is geluid dat je zo kunt gebruiken voor een demonstratie als je de toehoorders echt onder de indruk wilt brengen!
Bonusmateriaal
Veruit het interessantste bonusmateriaal op G.I. Joe: Retaliation is de achtdelige productiedocumentaire G.I. Joe: Declassified. Daarin komen we te weten dat enkel de lange actiescène in het Himalayagebergte in Vancouver werd opgenomen, terwijl alle andere scènes werden ingeblikt in en rond New Orleans. Ook zaken als het kostuum van Snake Eyes, de casting, de stunts, de visuele effecten en dergelijke meer krijgen veel aandacht. Gelukkig want met slechts 4 minuten aan verwijderde scènes krijg je als liefhebber wat weinig voorgeschoteld, terwijl de audiocommentaar van regisseur Chu wellicht boeiender was geweest als zijn baas niet naast hem had gezeten.
TECHNISCHE FICHE
|
ARTISTIEKE FICHE
|
Beoordeling film: *1/2 (uit vijf sterren)
Beoordeling bonusmateriaal: *** (uit vijf sterren) Beoordeling beeld: ***** (uit vijf sterren) Beoordeling geluid: ***** (uit vijf sterren) |