Nice Guy Johnny
Johnny Rizzo wordt vijfentwintig jaar. Deze brave Hendrik heeft een nachtelijk praatprogramma over sport op een lokale radio in Oakland. Toch wil zijn verloofde dat hij die job laat schieten, en naar New York trekt om daar, op aanraden van zijn schoonvader, te solliciteren naar een “serieuze” job. Daar aangekomen stuit Johnny echter op zijn oom Terry, een barman, maar ook een “womanizer”. Deze laatste wil hem doen inzien dat hij niet overhaast in een huwelijk moet stappen, maar eerst zijn wilde haren moet kwijtraken. Johnny is echter onwrikbaar, en wil aan zijn verloofde trouw blijven. Tot hij kennis maakt met de mooie Brooke, een tennislerares, die hem uitdaagt om de belangrijkste beslissing in zijn leven te herzien.
De regisseur betreedt hier een bekend pad. Hoe balanceert een jongeman het leven als volwassene tegenover zijn levensdroom? Zijn oom Terry is beslist niet het rolmodel dat hij nodig heeft, want deze leeft er maar op los en profiteert van zijn rijke, gehuwde vriendinnen. Daarbij komt nog dat hij een spraakwaterval is. En Johnny wordt bekoord door Brooke, die net het tegenovergestelde is van zijn verloofde. Deze “lowbudget” film werkt echter wel. Hij werd gedraaid met bijna geen budget, en acteurs werkten bijna voor noppes. De slechterik in dit geval is de verloofde Claire. Toch heb ik met deze prent mij niet verveeld. Geen extra’s Patrick Van de Wiele (3 tot 4) |
TECHNISCHE FICHE
ARTISTIEKE FICHE
Met dank aan Paradiso Films |