Het verhaal
The Dark Knight Rises – het derde en laatste deel uit de Batmantrilogie van regisseur Christopher Nolan – begint in onvervalste James Bondstijl. Een jonge CIA-agent (Aiden Gillan) moet kernfysicus Leonid Pavel vanuit Oezbekistan terugbrengen naar de Verenigde Staten, maar krijgt drie gevangenen met zich mee – allemaal huurlingen die te werk worden gesteld door de gemaskerde misdadiger Bane. Onderweg probeert hij informatie over hun baas los te peuteren, tot blijkt dat de derde gevangene niemand minder is dan Bane zelf, die het vliegtuig laat crashen nadat hij en dokter Pavel via een kabel in de lucht naar een ander voertuig worden overgebracht.
In Gotham is het weer tijd voor de jaarlijkse verjaardag van de dood van openbaar aanklager Harvey Dent. Haast niemand weet dat Dent zijn laatste uren doorbracht als de gekke superschurk Two-Face, waardoor de man mede dankzij een aantal succesvolle antimisdaadwetten tegenwoordig wordt gevierd als een held. De viering vindt plaats in het landhuis van multimiljonair Bruce Wayne (Christian Bale), die al een geruime tijd teruggetrokken leeft en zelfs niet beschikbaar blijkt te zijn voor filantroop Miranda Tata (Marion Cotillard), die Wayne wil overtuigen om te investeren in een reactor die kan zorgen voor veilige en propere energie. Ook aanwezig is de dievegge Selina Kyle (Anne Hathaway), die erin slaagt om, vermomd als dienster, een kostbare parelketting uit de brandkast van de gastheer te stelen. Voor ze ermee weg kan vluchten, wordt ze echter betrapt door Bruce Wayne. Ze weet hem te verschalken door zijn wandelstok onderuit te stampen, maar realiseert zich niet dat er een zendertje is in haar ketting is gebouwd.
Die nacht wordt commissaris Gordon benaderd door de onervaren maar gedreven politierechercheur John Blake (Joseph Gordon-Levitt), die sterke twijfels heeft over de omstandigheden rond Dents dood. Niet lang daarna ontdekt Blake bovendien dat er zich vreemde taferelen afspelen in de riolen van Gotham...
The Dark Knight Rises – het derde en laatste deel uit de Batmantrilogie van regisseur Christopher Nolan – begint in onvervalste James Bondstijl. Een jonge CIA-agent (Aiden Gillan) moet kernfysicus Leonid Pavel vanuit Oezbekistan terugbrengen naar de Verenigde Staten, maar krijgt drie gevangenen met zich mee – allemaal huurlingen die te werk worden gesteld door de gemaskerde misdadiger Bane. Onderweg probeert hij informatie over hun baas los te peuteren, tot blijkt dat de derde gevangene niemand minder is dan Bane zelf, die het vliegtuig laat crashen nadat hij en dokter Pavel via een kabel in de lucht naar een ander voertuig worden overgebracht.
In Gotham is het weer tijd voor de jaarlijkse verjaardag van de dood van openbaar aanklager Harvey Dent. Haast niemand weet dat Dent zijn laatste uren doorbracht als de gekke superschurk Two-Face, waardoor de man mede dankzij een aantal succesvolle antimisdaadwetten tegenwoordig wordt gevierd als een held. De viering vindt plaats in het landhuis van multimiljonair Bruce Wayne (Christian Bale), die al een geruime tijd teruggetrokken leeft en zelfs niet beschikbaar blijkt te zijn voor filantroop Miranda Tata (Marion Cotillard), die Wayne wil overtuigen om te investeren in een reactor die kan zorgen voor veilige en propere energie. Ook aanwezig is de dievegge Selina Kyle (Anne Hathaway), die erin slaagt om, vermomd als dienster, een kostbare parelketting uit de brandkast van de gastheer te stelen. Voor ze ermee weg kan vluchten, wordt ze echter betrapt door Bruce Wayne. Ze weet hem te verschalken door zijn wandelstok onderuit te stampen, maar realiseert zich niet dat er een zendertje is in haar ketting is gebouwd.
Die nacht wordt commissaris Gordon benaderd door de onervaren maar gedreven politierechercheur John Blake (Joseph Gordon-Levitt), die sterke twijfels heeft over de omstandigheden rond Dents dood. Niet lang daarna ontdekt Blake bovendien dat er zich vreemde taferelen afspelen in de riolen van Gotham...
Bespreking
Comicfans weten het al langer: niet de Joker, maar Bane is de ultieme Batmanschurk. Ja, de Joker sleurt een langere geschiedenis met zich mee, maar het is Bane die Batmans rug breekt in de comic Knightfall – iets waar de Joker zelfs in The Killing Joke niet in slaagt. Er zijn nog andere kandidaten, zoals Ra’s al Ghul (die ook een prominente rol speelt in de trilogie van Christopher Nolan) en Hush (die echter minder bekend is bij het grote publiek), maar geen enkele vijand uit de Batmanstal lijkt meer iconisch te zijn dan de Joker. Na de briljante vertolking van de inmiddels overleden Heath Ledger in The Dark Knigh lijkt het dat ook in de filmversie van onze vleermuisheld geen enkele acteur een kans maakt om Ledgers Joker te doen vergeten en dus ook Tom Hardy niet. Dat Hardy er wel voor wilde gaan als Bane, moge echter duidelijk zijn. De man bestudeerde verschillende vechtkunsten en liet zich voor de stem inspireren door de legendarische Engelse bokser Bartley Gorman. Ook Anne Hathaway – alweer een Batmanmeisje dat bijna een Oscar heeft gewonnen met een andere rol – liet zichzelf maandenlang onderwerpen aan intensieve training en het mag gezegd: Hathaway brengt het er fantastisch van af, zowel wat fysieke présence als acteervermogen betreft.
Centraal staat zoals ook in de vorige twee films het geval was Christian Bale, die we er eerder al eens van beschuldigden een behoorlijk ‘vlakke’ acteur te zijn, maar nu emotioneel meer facetten mag tonen dan eerder het geval was. In The Dark Knight Rises speelt Bale immers een getormenteerde Bruce Wayne/Batman, die al acht jaar leeft als een kluizenaar en aanvankelijk helemaal niet van plan is om het Batmankostuum opnieuw aan te trekken. De verhaallijn blijkt uitstekend te werken voor een trilogie die stopt met deze film, maar tegelijkertijd op verfrissend realistische wijze een soort wedergeboorte in beeld brengt die in principe de basis zou kunnen vormen voor talloze nieuwe Batavonturen. Zowat de hele eerste helft van deze lage film – die met een speelduur van maar liefst 165 minuten de langste Batfilm is ooit – wordt gewijd aan het introduceren van nieuwe personages en karakterstudies. Dat de verveling toch nergens toeslaat, is een bewijs dat regisseur Christopher Nolan en broertje Jonathan wel degelijk een goed scenario kunnen schrijven, ook al lijken ze heel goed beseft te hebben dat The Dark Knight Rises hun laatste Batproject zal zijn. Daardoor hebben ze blijkbaar geprobeerd om zoveel mogelijk elementen in de verschillende verhaallijnen te stoppen, waardoor de film soms lijkt te barsten vanwege de vele subplots. Dat alles toch op de rails blijft en nooit ontspoort, is een krachttoer op zich.
Comicfans weten het al langer: niet de Joker, maar Bane is de ultieme Batmanschurk. Ja, de Joker sleurt een langere geschiedenis met zich mee, maar het is Bane die Batmans rug breekt in de comic Knightfall – iets waar de Joker zelfs in The Killing Joke niet in slaagt. Er zijn nog andere kandidaten, zoals Ra’s al Ghul (die ook een prominente rol speelt in de trilogie van Christopher Nolan) en Hush (die echter minder bekend is bij het grote publiek), maar geen enkele vijand uit de Batmanstal lijkt meer iconisch te zijn dan de Joker. Na de briljante vertolking van de inmiddels overleden Heath Ledger in The Dark Knigh lijkt het dat ook in de filmversie van onze vleermuisheld geen enkele acteur een kans maakt om Ledgers Joker te doen vergeten en dus ook Tom Hardy niet. Dat Hardy er wel voor wilde gaan als Bane, moge echter duidelijk zijn. De man bestudeerde verschillende vechtkunsten en liet zich voor de stem inspireren door de legendarische Engelse bokser Bartley Gorman. Ook Anne Hathaway – alweer een Batmanmeisje dat bijna een Oscar heeft gewonnen met een andere rol – liet zichzelf maandenlang onderwerpen aan intensieve training en het mag gezegd: Hathaway brengt het er fantastisch van af, zowel wat fysieke présence als acteervermogen betreft.
Centraal staat zoals ook in de vorige twee films het geval was Christian Bale, die we er eerder al eens van beschuldigden een behoorlijk ‘vlakke’ acteur te zijn, maar nu emotioneel meer facetten mag tonen dan eerder het geval was. In The Dark Knight Rises speelt Bale immers een getormenteerde Bruce Wayne/Batman, die al acht jaar leeft als een kluizenaar en aanvankelijk helemaal niet van plan is om het Batmankostuum opnieuw aan te trekken. De verhaallijn blijkt uitstekend te werken voor een trilogie die stopt met deze film, maar tegelijkertijd op verfrissend realistische wijze een soort wedergeboorte in beeld brengt die in principe de basis zou kunnen vormen voor talloze nieuwe Batavonturen. Zowat de hele eerste helft van deze lage film – die met een speelduur van maar liefst 165 minuten de langste Batfilm is ooit – wordt gewijd aan het introduceren van nieuwe personages en karakterstudies. Dat de verveling toch nergens toeslaat, is een bewijs dat regisseur Christopher Nolan en broertje Jonathan wel degelijk een goed scenario kunnen schrijven, ook al lijken ze heel goed beseft te hebben dat The Dark Knight Rises hun laatste Batproject zal zijn. Daardoor hebben ze blijkbaar geprobeerd om zoveel mogelijk elementen in de verschillende verhaallijnen te stoppen, waardoor de film soms lijkt te barsten vanwege de vele subplots. Dat alles toch op de rails blijft en nooit ontspoort, is een krachttoer op zich.
Of het nu is omdat Christopher Nolan een trouwe regisseur is of iemand die graag verder bouwt op zekerheden die hij eerder heeft verworven weten we niet, maar The Dark Knight Rises zit vol met acteurs die ook in het eveneens door Nolan geregisseerde Inception meespeelden. Van de hoofdrolspelers maakten zowel Tom Hardy als Joseph Gordon-Levitt (knap hoe die op zijn 30ste al zoveel rollen heeft gekregen), Oscarwinnares Marion Cotillard en Michael Caine al deel uit van die prent. Allen leveren ze topprestaties af, al is het misschien wel vooral Hathaway – samen met Hugh Jackman binnenkort de enige reden om naar de filmversie van het op toneel geweldige Les Miserables te gaan kijken – die de meeste indruk maakt en zit Gordon-Levitt opgezadeld met een personage dat op het einde van The Dark Knight Rises de officiële Batmythe zo met de voeten treedt dat je als fan van de comics toch wel even moet slikken.
The Dark Knight Rises is minder evenwichtig dan de voorgaande twee delen van Nolans trilogie, maar is even onmisbaar als film. Het is een knalprestatie in een tijdperk waarin superheldenfilms tegenwoordig niet meer garant staan voor ongeloofwaardige speciale effecten en kinderachtige verhaallijnen, maar goed uitgewerkte vertelsels die het grote publiek duidelijk maken dat comics een volwaardig medium zijn waar schrijvers als Alan Moore, J. Michael Strascynski, Neil Gaiman en Peter David hun lezers al jarenlang vermaken met intrigerende, spannende, grappige en bijwijlen diepgaande lectuur.
Enig probleem is dat dit een film is die je echt op Blu-ray moet bekijken. Om onverklaarbare reden kregen wij de dvd voorgeschoteld, die – buiten een promotiefilmpje – geen bonusmateriaal bevat. Vergelijk dat met de vele extra’s op Blu-ray, dat bovendien ongetwijfeld op een superieur beeld kan rekenen, en je weet waarom wij teleurgesteld zijn.
Extra’s
Telt een promofilmpje écht als bonusmateriaal? Tja... Wij weten het ook niet. Wat een gemiste kans Warner Brothers!
Beoordeling extra’s: 1/2 (uit vijf sterren)
Meer info: Warner Brothers
The Dark Knight Rises is minder evenwichtig dan de voorgaande twee delen van Nolans trilogie, maar is even onmisbaar als film. Het is een knalprestatie in een tijdperk waarin superheldenfilms tegenwoordig niet meer garant staan voor ongeloofwaardige speciale effecten en kinderachtige verhaallijnen, maar goed uitgewerkte vertelsels die het grote publiek duidelijk maken dat comics een volwaardig medium zijn waar schrijvers als Alan Moore, J. Michael Strascynski, Neil Gaiman en Peter David hun lezers al jarenlang vermaken met intrigerende, spannende, grappige en bijwijlen diepgaande lectuur.
Enig probleem is dat dit een film is die je echt op Blu-ray moet bekijken. Om onverklaarbare reden kregen wij de dvd voorgeschoteld, die – buiten een promotiefilmpje – geen bonusmateriaal bevat. Vergelijk dat met de vele extra’s op Blu-ray, dat bovendien ongetwijfeld op een superieur beeld kan rekenen, en je weet waarom wij teleurgesteld zijn.
Extra’s
Telt een promofilmpje écht als bonusmateriaal? Tja... Wij weten het ook niet. Wat een gemiste kans Warner Brothers!
Beoordeling extra’s: 1/2 (uit vijf sterren)
Meer info: Warner Brothers
TECHNISCHE FICHE
|
ARTISTIEKE FICHE
|