De Japanse regisseur Takashi Shimizu begon deze reeks met Ju-On (2002) en volgde die in Japan op met Ju-On 2 (2003) en nog drie verdere vervolgen. In 2004 verzorgde hij de Amerikaanse remake van het eerste deel als The Grudge, en daarop krijgen we nu het vervolg. Het is géén remake van Ju-On 2 maar een nieuw verhaal (nieuw, nouja, met reservaties) waarin Shimizu elementen verwerkte die hij voorzien had voor de finale ontknopingen in de Japanse reeks maar die hij hier inwerkte om in te spelen op de nood van het westerse publiek van een toch min of meer rationele ontknoping of verklaring. Dat element is de sterkte en zwakte van de film: het zweverige occulte fantastische van de Japanse horrorfilm versmelt niet makkelijk met de westerse eisen, denk maar aan de geforceerde droomverklaringen in The Ring. Een Ju-On of Grudge is een soort vloek die ontstaat door een extreem gewelddadig gebeuren. In het eerste deel werd de jonge vrouw Kayoko (gespeeld door Takako Fuji die deze rol waarnam in àlle films van de reeks, gestart met een eerste studentenfilm van Shimizu) vermoord door haar echtgenoot, die daarna haar zoon in een bad verdronk, de kat afslachtte en zich dan verhing. Dit heeft een Grudge doen ontstaan: een vloek die zich als een parasiet vasthecht aan iedereen en die enkel uit is op wraak en vernietiging. Geen medelijden, geen begrip: de Grudge doodt enkel of sleept zijn slachtoffers mee in een spookdimensie. In de eerste film kwam Karen Davis (Sarah Michelle Gellar) in aanvaring met de Grudge in een spookhuis (de Grudge openbaart zich in de vorm van de drie doden: de vrouw met het lange zwarte haar, de blauwe jongen en de zwarte kat) en probeerde de vloek te stoppen door het huis in brand te steken.
Het wordt de kijker niet makkelijk gemaakt want nu lopen drie verhaallijnen door elkaar (die wel op het einde keurig samengebracht worden): drie Japanse schoolmeisjes die het spookhuis binnengaan en aangetast worden door de vloek, een Amerikaanse familie in Illinois wiens belevenissen vreemde parallellen vormen met de originele gebeurtenissen, en de jonge Aubrey Davis (Amber Tamblyn), de zus van Karen, die door haar moeder naar Tokyo gestuurd wordt om te ontdekken waarom Karen in het ziekenhuis ligt. De ontmoeting van de twee zussen is van korte duur: na amper vijf minuten screentijd wordt Karen door de wraakgeest van een dak gegooid (wel héél kort maar toch genoeg opdat Sarah Michelle Gellars naam in grote letters op de hoes komt). Aubrey krijgt hulp van een Eason (Edison Chen), een journalist die de moorden van de onstopbare wraakgeest onderzoekt. Weinig nieuws onder de zon, maar mooie fotografie, verzorgde schrikelementen en een degelijke muziekscore. Het verhaal blijft de film door ingewikkeld (Wat doet de Grudge met haar slachtoffers? Welke betekenis heeft die Amerikaanse familie) maar op het einde wordt alles toch (min of meer) rationeel afgerond (hoewel…) De mysterieuze sfeer valt misschien minder in de smaak van de gore liefhebbers, maar ik vond het een heel genietbare spookfilm met een aantal best akelige en originele scènes, en met degelijke vertolkingen. Extra’s: Op disc 1: Also Available (trailers Hannibal Rising; Saw 3; Employee of the Month) Op disc 2: Behind the scenes (10.10”) Movie trailer (2.20”) 4 Film clips (4.45”) 7 Interviews (11.13”) Photo Gallery (10 foto’s) 3 TV spots Liner notes (6 pagina’s) Also Available (trailers Grudge; Saw; Messengers; Wicker Man; Hannibal Rising) Eddy C. Bertin (4) |
TECHNISCHE FICHE:
ARTISTIEKE FICHE
Meer info: Excesso NL |
|
|