- Museumnacht
Op 2 maart bereidde ik me voor op een marathon, een culturele marathon wel te verstaan: deelnemers aan de ‘Museum Night Fever’ kregen zes uur de tijd om drieëntwintig Brusselse musea te bezoeken! Al had ik getraind – de voorbije weken had ik zowat elke zondag een tentoonstelling bezocht – ben ik uiteindelijk maar aan vijf musea geraakt. Elk bezoek beperkte zich noodgedwongen tot een blitzbezoek. Telkens werd het een spurt van vitrine naar vitrine, van beeld naar beeld, van installatie naar installatie.
Ik eindigde in een veel te lange rij voor de Coudenberg, het Voormalige Paleis van Keizer Karel. Graag had ik daar de avond afgerond en was ik even de ondergrond onder het Koningsplein ingedoken. Enkel de ondergrondse gewelven van het paleis zijn bewaard gebleven. Hier organiseerde het Brussels Internationaal Festival van de Fantastische Film een verkleedpartij tijdens de ‘Museum Night Fever’. Dat is altijd goed om enkele foto’s te nemen. Helaas ben ik op twee meter van de ingang gestrand. Toen gingen plots de lichten uit. Dat ontbrak er nog aan: een elektriciteitspanne... Omdat het bijna middernacht was, beschouwde ik de stroomuitval dan maar als het teken om naar huis te gaan.
Op 2 maart bereidde ik me voor op een marathon, een culturele marathon wel te verstaan: deelnemers aan de ‘Museum Night Fever’ kregen zes uur de tijd om drieëntwintig Brusselse musea te bezoeken! Al had ik getraind – de voorbije weken had ik zowat elke zondag een tentoonstelling bezocht – ben ik uiteindelijk maar aan vijf musea geraakt. Elk bezoek beperkte zich noodgedwongen tot een blitzbezoek. Telkens werd het een spurt van vitrine naar vitrine, van beeld naar beeld, van installatie naar installatie.
Ik eindigde in een veel te lange rij voor de Coudenberg, het Voormalige Paleis van Keizer Karel. Graag had ik daar de avond afgerond en was ik even de ondergrond onder het Koningsplein ingedoken. Enkel de ondergrondse gewelven van het paleis zijn bewaard gebleven. Hier organiseerde het Brussels Internationaal Festival van de Fantastische Film een verkleedpartij tijdens de ‘Museum Night Fever’. Dat is altijd goed om enkele foto’s te nemen. Helaas ben ik op twee meter van de ingang gestrand. Toen gingen plots de lichten uit. Dat ontbrak er nog aan: een elektriciteitspanne... Omdat het bijna middernacht was, beschouwde ik de stroomuitval dan maar als het teken om naar huis te gaan.
- Verander eens de loop van de geschiedenis
Om 19u openden de deuren van de musea, die deelnamen aan de ‘Museum Night Fever’ in het Brusselse. Ik stalde mijn auto op de grote parking in het Jubelpark. Hier kreeg ik al de kans om drie musea te bezoeken. In het Museum voor Kunst en Geschiedenis kom ik regelmatig. Dit is het museum waar een beeld van Paaseiland staat, verschillende Egyptische mummies liggen, een prachtige collecte astronomische instrumenten bewaard wordt, de Incamummie ‘Rascar Capak’ uit het Kuifjesalbum ‘De 7 Kristallen Bollen’ tentoongesteld wordt en nog duizenden andere objecten bewaard worden. Hier vindt tweejaarlijks het ‘Festival van de Archeologische Film’ plaats, waarover ik vroeger al in Cerberus rapporteerde. Speciaal voor de Museumnacht hadden studenten van Saint-Luc her en der enkele lichtinstallaties opgesteld.
Een tweede museum in het Jubelpark is het Autoworld museum. Dit werd mijn eerste bezoek aan dit museum. De collectie viel best mee. Je ontdekt bijvoorbeeld ‘Minerva’ en andere automerken die ons land ooit rijk was. Eén sectie is gewijd aan stripheld Michel Vaillant. Die avond zorgde ‘Xtreme Team Parkour’ voor acrobatie.
Daarna liep ik het Legermuseum binnen. Mijn aandacht was getrokken door het “Wat als”-spel, dat in de brochure van ‘Museum Night Fever’ werd aangekondigd. Enkele acteurs van SWAM liepen verkleed rond. Ze vertelden verhalen, waarin de bezoekers betrokken werden. Ik hoorde een geschiedenis over het gewone volk tegenover de aristocratie. De ene deftig geklede acteur verkondigde de ideeën van de elite, een volksvrouw nam het voor het plebs op. Er kwamen verkiezingen aan. Wie kiest voor de koning? Of wordt de republiek uitgeroepen? Wie stemt voor het volk, wie voor de adel? Wil je verandering of moet alles bij het oude blijven?
Om 19u openden de deuren van de musea, die deelnamen aan de ‘Museum Night Fever’ in het Brusselse. Ik stalde mijn auto op de grote parking in het Jubelpark. Hier kreeg ik al de kans om drie musea te bezoeken. In het Museum voor Kunst en Geschiedenis kom ik regelmatig. Dit is het museum waar een beeld van Paaseiland staat, verschillende Egyptische mummies liggen, een prachtige collecte astronomische instrumenten bewaard wordt, de Incamummie ‘Rascar Capak’ uit het Kuifjesalbum ‘De 7 Kristallen Bollen’ tentoongesteld wordt en nog duizenden andere objecten bewaard worden. Hier vindt tweejaarlijks het ‘Festival van de Archeologische Film’ plaats, waarover ik vroeger al in Cerberus rapporteerde. Speciaal voor de Museumnacht hadden studenten van Saint-Luc her en der enkele lichtinstallaties opgesteld.
Een tweede museum in het Jubelpark is het Autoworld museum. Dit werd mijn eerste bezoek aan dit museum. De collectie viel best mee. Je ontdekt bijvoorbeeld ‘Minerva’ en andere automerken die ons land ooit rijk was. Eén sectie is gewijd aan stripheld Michel Vaillant. Die avond zorgde ‘Xtreme Team Parkour’ voor acrobatie.
Daarna liep ik het Legermuseum binnen. Mijn aandacht was getrokken door het “Wat als”-spel, dat in de brochure van ‘Museum Night Fever’ werd aangekondigd. Enkele acteurs van SWAM liepen verkleed rond. Ze vertelden verhalen, waarin de bezoekers betrokken werden. Ik hoorde een geschiedenis over het gewone volk tegenover de aristocratie. De ene deftig geklede acteur verkondigde de ideeën van de elite, een volksvrouw nam het voor het plebs op. Er kwamen verkiezingen aan. Wie kiest voor de koning? Of wordt de republiek uitgeroepen? Wie stemt voor het volk, wie voor de adel? Wil je verandering of moet alles bij het oude blijven?
- Paleis voor Schone Kunsten
Heel de avond reden er twee speciale buslijnen. Ik nam de bus richting Koningsplein. Mijn volgende tussenstop was het Museum voor Oude Kunst. Een theatergezelschap beeldde scènes uit schilderijen uit. Er waren enkele verassende taferelen bij!
Nu was ik op wandelafstand van het Paleis voor Schone Kunsten. Daar heb je steeds een keuze uit enkele tijdelijke tentoonstellingen. Momenteel kan je naar de 18de eeuwse schilder Antoine Watteau, het atelier van Francis Bacon en twintig hedendaagse Ierse kunstenaars of naar de Duitse schilder Neo Rauch. Snelwandelend liep ik langs de werken van de Neo Rauch. Onmiddellijk begreep ik dat dit geen goed idee was en dat ik beter een zondagnamiddag terugkom om rustig alles te bekijken. Zijn werken zijn vreemd en niet met één oogopslag te doorgronden. Hier heb ik uitleg bij nodig. Wel nam ik uitgebreid de tijd om de Ierse connectie te zien. Dit is geen al te uitgebreide tentoonstelling. Ik wilde trouwens absoluut de foto’s van Francis Bacons atelier en zijn laatste onafgewerkte schilderijen zien. De schilder heeft ons verontrustende schilderijen geschonken. Bovendien was hij de grootmeester van de wanorde. De foto’s en de videobeelden van zijn chaotische, ordeloze atelier spreken boekdelen. Je moet het zien om het te geloven! In de vitrines liggen foto’s, die de schilder uit tijdschriften gescheurd had. Het zijn niet alleen illustraties van kunstvoorwerpen, maar ook onsmakelijke beelden van huidziektes en kadavers. Daarnaast lagen foto’s die zijn vriend van lijken in een Amerikaanse gevangenis had genomen.
Heel de avond reden er twee speciale buslijnen. Ik nam de bus richting Koningsplein. Mijn volgende tussenstop was het Museum voor Oude Kunst. Een theatergezelschap beeldde scènes uit schilderijen uit. Er waren enkele verassende taferelen bij!
Nu was ik op wandelafstand van het Paleis voor Schone Kunsten. Daar heb je steeds een keuze uit enkele tijdelijke tentoonstellingen. Momenteel kan je naar de 18de eeuwse schilder Antoine Watteau, het atelier van Francis Bacon en twintig hedendaagse Ierse kunstenaars of naar de Duitse schilder Neo Rauch. Snelwandelend liep ik langs de werken van de Neo Rauch. Onmiddellijk begreep ik dat dit geen goed idee was en dat ik beter een zondagnamiddag terugkom om rustig alles te bekijken. Zijn werken zijn vreemd en niet met één oogopslag te doorgronden. Hier heb ik uitleg bij nodig. Wel nam ik uitgebreid de tijd om de Ierse connectie te zien. Dit is geen al te uitgebreide tentoonstelling. Ik wilde trouwens absoluut de foto’s van Francis Bacons atelier en zijn laatste onafgewerkte schilderijen zien. De schilder heeft ons verontrustende schilderijen geschonken. Bovendien was hij de grootmeester van de wanorde. De foto’s en de videobeelden van zijn chaotische, ordeloze atelier spreken boekdelen. Je moet het zien om het te geloven! In de vitrines liggen foto’s, die de schilder uit tijdschriften gescheurd had. Het zijn niet alleen illustraties van kunstvoorwerpen, maar ook onsmakelijke beelden van huidziektes en kadavers. Daarnaast lagen foto’s die zijn vriend van lijken in een Amerikaanse gevangenis had genomen.
- 24 uur: dit moet de Coudenberg zijn
Tijdens de ‘Museum Night Fever’ heb ik enkel grondig het atelier van Francis Bacon en het museum Autoworld gezien. Ik neem me voor om volgend jaar slechts twee tentoonstellingen te selecteren om uitgebreid te bekijken. En in de buurt ervan, spring ik dan nog wel ergens binnen om snel een foto te trekken.
Helaas ben ik niet in het Muziekinstrumentenmuseum, het MiM, geraakt. (Dat is het gebouw met een van de mooiste gevels in Brussel. Daar moet je zeker langsgaan als je het gebouw niet kent.) Er stond een te lange rij wachtenden. Zo miste ik een muzikaal schaakspel, muzikale botsauto’s en de live uitvoering van synthesizermuziek die reageert op de emoties van het publiek. Zoals al opgemerkt, bezocht ik ook Coudenberg niet en haalde ik vijftien andere musea niet.
Projectverantwoordelijke Pieter Van der Gheynst deelde achteraf mee er tijdens de museumnacht vijftig duizend museumbezoeken werden geteld. Zestien duizend bezoekers bezochten elk gemiddeld drie musea. De afterparty in de voormalige bottelarij van Bellevue lokte vier duizend feestvierders.
Ik noteer in mijn agenda alvast de eerste zondag van maart 2014. (Of wordt het de tweede zondag van maart?) Op een dergelijke avond met zo een uitgebreid programma, vindt iedereen wel enkele interessante tentoonstellingen. Anders ben je gegarandeerd een cultuurhater.
Tijdens de ‘Museum Night Fever’ heb ik enkel grondig het atelier van Francis Bacon en het museum Autoworld gezien. Ik neem me voor om volgend jaar slechts twee tentoonstellingen te selecteren om uitgebreid te bekijken. En in de buurt ervan, spring ik dan nog wel ergens binnen om snel een foto te trekken.
Helaas ben ik niet in het Muziekinstrumentenmuseum, het MiM, geraakt. (Dat is het gebouw met een van de mooiste gevels in Brussel. Daar moet je zeker langsgaan als je het gebouw niet kent.) Er stond een te lange rij wachtenden. Zo miste ik een muzikaal schaakspel, muzikale botsauto’s en de live uitvoering van synthesizermuziek die reageert op de emoties van het publiek. Zoals al opgemerkt, bezocht ik ook Coudenberg niet en haalde ik vijftien andere musea niet.
Projectverantwoordelijke Pieter Van der Gheynst deelde achteraf mee er tijdens de museumnacht vijftig duizend museumbezoeken werden geteld. Zestien duizend bezoekers bezochten elk gemiddeld drie musea. De afterparty in de voormalige bottelarij van Bellevue lokte vier duizend feestvierders.
Ik noteer in mijn agenda alvast de eerste zondag van maart 2014. (Of wordt het de tweede zondag van maart?) Op een dergelijke avond met zo een uitgebreid programma, vindt iedereen wel enkele interessante tentoonstellingen. Anders ben je gegarandeerd een cultuurhater.
MUSEUM NIGHT FEVER. 6de EDITIE.
2 maart 2013, 19u – 1u Diverse locaties, Brussel |