BOOK OF SPELLS
Het verhaal
Meer dan tweehonderd jaar geleden schreef Miranda Goshawk het ‘Book of Spells’, een spreukenboek dat tegenwoordig een onderkomen heeft in een deel van de bibliotheek van Hogswarts met beperkte toegang. Dit spreukenboek helpt jonge studenten om ervaren magiërs te worden middels duidelijke instructies voor 20 verschillende spreuken, die variëren van Expelliarmus en Aguamenti tot Incendio en Wingardium Leviosa. Een handig hulpmiddel bij het studeren, dus! Het spel Book of Spells is de eerste titel voor een reeks games waar PS3 – naar ons inziens terecht – heel wat van verwacht en die allemaal een ding gemeen hebben: het Wonderbook. De opzet is eenvoudig, maar geniaal: je koopt een groot boek van 12 pagina’s met daarop een aantal lelijke blauwe diagrammen. Door de PlayStation Eye-camera op jezelf en het boek te richten, verschijnen er op het scherm virtuele beelden waarop jouw omgeving wordt aangepast. Het is een toepassing van ‘Augmented Reality’ die heel wat belofte inhoudt en dingen gewoon uit het Wonderbook kan doen springen. Met de controller van de PlayStation Move kan je vervolgens heel wat leuke dingen doen. Het Wonderbook zelf moet je gelukkig maar een keer kopen: elke game zal de codes immers anders interpreteren en ook zonder Wonderbook beschikbaar zijn. Deze eerste game in de reeks kwam er met de hulp van niemand minder dan J.K. Rowling, de inmiddels wereldberoemde schrijfster van de Harry Potter-boeken. Hoewel de meeste namen uit die wereld vermeden worden – we weigeren trouwens al jaren om de Nederlandstalige vertalingen te gebruiken, omdat die in onze oren simpelweg onnozel klinken, zeker als je ze vergelijkt met de oorspronkelijke, Engelstalige equivalenten – is het duidelijk dat je met Book of Spells het ‘Potterverse’ betreedt, niet in het minst dankzij de sfeerschepping en de Latijnsachtige namen, die rechtstreeks uit de verhalen van Rowling komen. Eenmaal alles op zijn plaats, wordt de Move-controller op jouw tv of monitor omgetoverd tot een toverstok. Je kunt zelfs kiezen wat voor hout je gaat gebruiken en bij welk Huis je hoort. Zowel Gryffindor als Hufflepuff, Ravenclaw en de stouteriken van Slytherin zijn beschikbaar. Vervolgens krijg je uitleg over de ontstaansgeschiedenis van elke spreuk. Dat gebeurt middels een poppentheater met kartonnen figuurtjes die je zelf met de Move-bediening kunt uitschuiven, waardoor het verhaal voor een klein gedeelte interactief wordt wanneer er wordt gevraagd om een zin te vervolledigen. Het zijn stuk voor stuk erg grappige verhaaltjes die ook volwassenen zullen aanspreken dankzij de gezonde dosis humor. Het duurt misschien wel wat lang om ze te doorlopen, maar ironisch genoeg vormen ze ook het leukste onderdeel van deze game. |
Nadat je de geschiedenis van een spreuk hebt doorlopen, kan je aan de slag. Eerst wordt er gevraagd om de betovering uit te spreken. De PS3 pikt echter niet echt op wat je zegt, waardoor slimmere kinderen al snel ofwel teleurgesteld, ofwel opstandig dreigen te worden. Verwacht dus heel wat gelach en vuile woorden eenmaal ze door hebben hoe de vork in de steel zit. Een volgende stap bestaat uit het leren maken van het juiste gebaar (met de Move-bediening). Dat vergt enige oefening, maar echt moeilijk is het allemaal niet.
Wanneer je de juiste handbeweging onder de knie hebt, mag je gaan oefenen. Dit is vaak wel plezierig, aangezien je geregeld dingen kunt doen die eigenlijk niet horen, telkens begeleid met commentaar van jouw lerares. Zo kan je met de zweefspreuk oogballen in het rond gooien, is het mogelijk om een kikker het leven zuur te maken en kan je jouw omgeving nat spuiten. Na de oefenpartij krijg je een minigame voorgeschoteld waarin je de spreuk moet gebruiken. Tijdens alle handelingen moet je gewoonlijk lichtgevende tekst uit het boek tevoorschijn trekken of naar zaken op het boek of scherm wijzen. Een druk op de knop doet de rest. Het is aanvankelijk een geweldige ervaring, niet door de gameplay, maar wel door het briljante – maar eigenlijk nog behoorlijk rudimentaire – gebruik van Augmented Reality. Eenmaal dat de AR een beetje begint te wennen, word je echter snel geconfronteerd met de repetitieve gameplay. Elke spreuk wordt immers hetzelfde behandeld, een rode draad doorheen de minigames is nergens terug te vinden en ook de handelingen die je moet uitvoeren beginnen na een tijdje op elkaar te lijken. Omdat er 12 pagina’s zijn in het Wonderbook waarvan je telkens 2 bladzijden per spreuk gebruikt, moet je ook regelmatig opnieuw bij de cover beginnen. Op zich vormt dat geen probleem, omdat de pictogrammen steeds anders worden gelezen, maar bij ons veroorzaakte het aanvankelijk wel een klein beetje verwarring. Pas wanneer je de allerlaatste spreuk geleerd hebt, komt er enige vorm van opwinding over de gameplay, aangezien je dan jouw Patronus mag oproepen om jouw dorp te beschermen tegen Dementors en weerwolven. Ook dan blijft alles echter wat steriel aanvoelen en ook het bonusmateriaal dat je kunt vrijspelen – beelden van bijvoorbeeld een kaars – dragen niet echt bij tot het geheel. Book of Spells gebruikt een innoverende technologie die een duidelijke evolutie is van bijvoorbeeld Eye of Judgement en EyePet, dat van dezelfde ontwikkelaars (SCEE London Studio) afkomstig is. Het zal een tijdje aanslaan bij kinderen van ongeveer 6 tot 10 of zelfs 12 jaar, maar heeft te weinig om het lijf om te kunnen blijven boeien. Als Sony beter leert om Wonderbook beter tot zijn recht te laten komen met goede en spannende gameplay, zou dit echter wel het begin kunnen zijn van heel wat moois en vele uren spelplezier. |
Book of Spells |
© Dirk Vandereyken (3) |