RATCHET & CLANK: QFORCE
Het verhaal
Aan boord van ruimtestation Starship Phoenix II voelt kapitein Qwark zich niet goed meer in zijn vel. Zijn presidentschap werd niet verlengd voor een nieuwe termijn en bovendien verveelt hij zich de laatste tijd dood. Tenminste, tot hij wordt uitgedaagd door een gemaskerde schurk die hem lijkt te kennen uit het verleden. De mysterieuze misdadiger is er in geslaagd om de planetaire defensiemechanismen van drie planeten uit te schakelen, waardoor ze kwetsbaar zijn voor een invasie van de Grungarians. Al snel blijkt het te gaan om Zurgo, een vroegere megafan van Qwark die het niet kan verkroppen dat zijn held van weleer het tegenwoordig niet zo goed meer aan het doen is. Ondertussen moet de kapitein samen met de rest van QForce – de Lombax Ratchet en de robot Clank – proberen om de afweergordels van de sector opnieuw te activeren. Dat blijkt echter niet zo gemakkelijk te zijn, omdat de buitenaardse veroveraars telkens tegelijkertijd de thuisbasis van onze protagonisten aanvallen. Het spel Ratchet & Clank: QForce is de nieuwste game in het inmiddels tienjarig bestaan van het bekendste sf-duo in de PlayStationgeschiedenis. Dat het deze keer om een budgetgame gaat dat je voor een handvol euro’s kunt downloaden voor de PS3 of PS Vita en bovendien kunt kopen voor de PS3 (met een downloadbare versie voor de PS Vita in dezelfde hoes), is haast niet te zien. Dat heeft wellicht te maken met de engine die Insomniac Games gebruikt. Die kan simpelweg van game tot game aangepast worden, waardoor de ontwikkelaar niet tekens van nul moet beginnen. Een betere indicator voor het feit dat alles zo goedkoop mogelijk werd gehouden, is de relatief korte speelduur van 4 tot 5 uur in singleplayer – al neemt men voor die schatting wel aan dat je een goede gamer bent. Dat een game als Ratchet & Clank: QForce heel wat aantrekkelijker wordt gemaakt door de multiplayeropties, hoeft dus niet te verbazen, maar daarover later meer. Sinds Ratchet & Clank de overstap maakte naar de PS3, is Insomniac Games steeds vaker aan het experimenteren met variaties op het formaat dat het duo zo bekend heeft gemaakt op de PS2. Hoewel het concept vroeger altijd draaide rond een platformgame met ‘3rd person shooter’-kwaliteiten, krijgen we deze keer een soort hybride tussen een platformgame, een 3rd person shooter en ‘tower defence’ voorgeschoteld. Ondanks een heel geslaagde ‘co-op’-modus in de vorige game uit deze serie (Ratchet & Clank: All 4 One), werd All 4 One niet zo goed ontvangen door recensenten als de meeste eerdere delen en dus wilde Insomniac verder innoveren. Het resultaat kent zowel min- als pluspuntjes. In solomodus kan je van start gaan als Ratchet, kapitein Qwark of (natuurlijk) Clank. De twee personages die je niet hebt uitgekozen, blijven roerloos in twee geschuttorens in het centrum van jouw basis zitten. |
Een iets duurdere game zou misschien wel AI hebben ondersteund, waardoor je twee medestrijders zou hebben die tijdens de overrompelingen door de Grungarins ook daadwerkelijk rondlopen om je te helpen, maar echt storen doet de gebrekkige inbreng van de rest van QForce nu ook weer niet. Het is eerder een gemiste kans.
Het eerste wat je te doen staat, is bouten verzamelen. Die zitten in dozen die lukraak over het te bespelen gebied verspreid zijn en verschijnen ook wanneer je een tegenstander doodt. Met de bouten kan je op tal van plaatsen binnen het te verdedigen gebied geschut, vertragende mijnen, elektrische muren en nog meer van dat soort zaken kopen. Die zorgen ervoor dat de vijand wat wordt tegengehouden wanneer je even weg bent en brengen al wat schade toe, waardoor je het zelf iets gemakkelijker krijgt. Ook kan je de bouten gebruiken om energieknooppunten die door de indringers zijn aangevallen weer te repareren. Dat is belangrijk, aangezien je de game verliest als de Grungarians erin slagen om alle knooppunten te vernietigen. Ook zal je het vijandelijk terrein moeten verkennen. Daar zijn de Grungarians al geland, waardoor de hele plaats besmet lijkt te zijn met allerlei verschillende wezens. De bedoeling is om het krachtveld dat ze rondom de energiecentrale hebben gebouwd uit te schakelen en de stroomgenerator opnieuw aan te zetten. Dat kan vaak alleen maar als je de juiste wapens gebruikt. Zoals gewoonlijk is voor een Ratchet & Clank-game zijn er weer heel wat wapens beschikbaar, die elk telkens een paar ‘upgrades’ kunnen krijgen. Ze zijn beschikbaar in metalen hulzen die lukraak op het terrein opgesteld staan. Vaak mag je kiezen tussen een paar opties, maar het is wel niet mogelijk om meer dan een wapen of upgrade te selecteren. Ook moet je telkens een kleine minigame spelen die slechts een paar seconden duurt en erin bestaat om af te drukken wanneer een lichtje een bepaald punt op een cirkel bereikt. In het begin kabbelt alles verder aan een min of meer gezapig tempo, maar naarmate je meer begint te doen, wordt het ook moeilijker om alles in de gaten te houden. De kaart die in de rechteronderhoek wordt geprojecteerd helpt daar overigens niet bij wegens te verwarrend. Meestal zal je overigens niet willen rondlopen, maar kiezen voor de stuwmotoren die in de laarzen van onze helden zijn ingebouwd en een oneindige hoeveelheid brandstof lijken te bevatten. Nadeel daarbij is dat je daardoor soms iets minder goed oplet waar je naartoe aan het gaan bent, waardoor het soms moeilijker wordt om de weg terug te vinden. Toch zijn er een aantal navigatiepunten waarop je jezelf kunt concentreren, zoals energiekabels. Ook is er hier en daar de mogelijkheid om rechtstreeks naar de basis te teleporteren, wat handig uitkomt wanneer die wordt aangevallen terwijl je (te) ver weg bent. Er zijn 3 planeten en 5 ‘levels’ in deze game en vanaf de derde level wordt alles wel heel moeilijk om te bolwerken in singleplayer-modus. Een medegamer toevoegen brengt soelaas. Nog veel leuker is de mul |
Ratchet & Clank: QForce |
© Dirk Vandereyken (4) |