Tony Gilroy, die de vorige segmenten uit de ‘Bourne’-reeks reeds voorzag van een schitterend scenario, vond het klaarblijkelijk hoognodig dat hij nu ook de regie van dit nieuwe segment voor zijn rekening neemt. Uiteraard bleef hij ook, samen met zijn jongere broer Dan Gilroy, verantwoordelijk voor het scenario in deze prent. Wat kan er dus nog mislopen? Snel even de film onder de loep nemen en je verneemt uiteraard onze mening.
In deze prent ontmoeten we een nieuwe held, nl. Aaron Cross en zijn leven is wat je kunt noemen niet erg belovend. Hij belandt net als Jason Bourne in diverse situaties die niet erg goed zijn voor de gezondheid.
Even aanstippen dat in deze prent niet het verhaal na de ‘Bourne’-trilogie wordt verteld maar wel wat er allemaal gebeurde tijdens de Bourne-periode, dus tijdens de ‘The Bourne Ultimatum’.
De nieuwe held, Aaron Cross en deel uitmakend van een van de vele sinistere projecten die de Amerikaanse overheid uitprobeert, ontsnapt net aan een aanslag op zijn leven en wel gepleegd door zijn eigen organisatie. Zijn solotraining krijgt abrupt een einde en als de enige overlevende uit zijn programma zal hij al zijn wapens moeten boven halen om de verantwoordelijken te straffen die het programma eigenlijk kwijt willen.
Kunnen er verbanden gelegd worden met de voorgangers uit dit Robert Ludlum-epos (en de man zelf kan er helaas niet van genieten)? Ja, maar dan alleen maar om ‘verbanden’ te leggen want de makers van deze prent hebben er voor gezorgd –bewust of niet- dat de kijker er lang over zal doen om de situatie van de prent in te schatten. Wat men ook in het verhaal probeert, zelfs met de steeds nieuwe verwikkelingen die in het scenario opduiken, komt men niet verder dan de gewone maar wel schitterende spionagefilm uit de jaren zestig en dan denken we in de richting van ‘The Ipcress File’, ‘Funeral In Berlin’, ‘Billion Dollar Brain’, de drie Harry Palmer-films gebaseerd op de boeken van Len Deigthon en ‘The Quiller Memorandum, geschreven door Adam Hall (Elleston Trevor) en gebaseerd op diens ‘The Berlin Memorandum’.
Ondanks de zware inzet van de kijker om zijn weg in het verhaal te vinden krijgen we toch een leuke onderhoudende prent die met momenten ook daverende actiescènes op de kijkers loslaat. Dat Gilroy ook dit deel van filmmaken onder de knie heeft, bewees de brave borst reeds in de schitterende ‘Michael Clayton’. Kijk maar bv. eens goed in het laatste halfuur naar de achtervolging in de straten van Manilla en dan hebben we toch genoeg gezegd.
Alfons Maes (4)
In deze prent ontmoeten we een nieuwe held, nl. Aaron Cross en zijn leven is wat je kunt noemen niet erg belovend. Hij belandt net als Jason Bourne in diverse situaties die niet erg goed zijn voor de gezondheid.
Even aanstippen dat in deze prent niet het verhaal na de ‘Bourne’-trilogie wordt verteld maar wel wat er allemaal gebeurde tijdens de Bourne-periode, dus tijdens de ‘The Bourne Ultimatum’.
De nieuwe held, Aaron Cross en deel uitmakend van een van de vele sinistere projecten die de Amerikaanse overheid uitprobeert, ontsnapt net aan een aanslag op zijn leven en wel gepleegd door zijn eigen organisatie. Zijn solotraining krijgt abrupt een einde en als de enige overlevende uit zijn programma zal hij al zijn wapens moeten boven halen om de verantwoordelijken te straffen die het programma eigenlijk kwijt willen.
Kunnen er verbanden gelegd worden met de voorgangers uit dit Robert Ludlum-epos (en de man zelf kan er helaas niet van genieten)? Ja, maar dan alleen maar om ‘verbanden’ te leggen want de makers van deze prent hebben er voor gezorgd –bewust of niet- dat de kijker er lang over zal doen om de situatie van de prent in te schatten. Wat men ook in het verhaal probeert, zelfs met de steeds nieuwe verwikkelingen die in het scenario opduiken, komt men niet verder dan de gewone maar wel schitterende spionagefilm uit de jaren zestig en dan denken we in de richting van ‘The Ipcress File’, ‘Funeral In Berlin’, ‘Billion Dollar Brain’, de drie Harry Palmer-films gebaseerd op de boeken van Len Deigthon en ‘The Quiller Memorandum, geschreven door Adam Hall (Elleston Trevor) en gebaseerd op diens ‘The Berlin Memorandum’.
Ondanks de zware inzet van de kijker om zijn weg in het verhaal te vinden krijgen we toch een leuke onderhoudende prent die met momenten ook daverende actiescènes op de kijkers loslaat. Dat Gilroy ook dit deel van filmmaken onder de knie heeft, bewees de brave borst reeds in de schitterende ‘Michael Clayton’. Kijk maar bv. eens goed in het laatste halfuur naar de achtervolging in de straten van Manilla en dan hebben we toch genoeg gezegd.
Alfons Maes (4)
TECHNISCHE FICHE
|
ARTISTIEKE FICHE
|
Met dank aan Tinseltown / Universal Pictures