Matheson, de auteur van tientallen klassieke SF en horror verhalen en romans, plus ettelijke scenario’s, overleed in Calabasas, USA, op 23 juni 2013. Hij werd 87 jaar.
Richard Burton Matheson werd geboren in Allendale, New Jersey, op 20 februari 1926, de zoon van twee immigranten uit Noorwegen. Na zijn studies in Brooklyn vervoegde hij de Amerikaanse infanterie tijdens de tweede wereldoorlog, waarover hij in 1960 ‘The beardless warriors’ schreef (verfilmd als ‘The young warriors’ in 1967 door John Peyser). Na de oorlog haalde hij zijn diploma in journalistiek in 1949 in Missouri. In 1958 huwde hij met Ruth Ann Woodson, en kreeg vier kinderen, waarvan drie auteurs of scenarioschrijvers werden. De bekendste daarvan is Richard Christian Matheson die in de late jaren ’70 debuteerde met een aantal miniverhalen in het horror genre in populaire tijdschriften en bloemlezingen, en uiteindelijk overstapte op uitgebreider werk. De meeste daarvan werden gebundeld in ‘Scars’ in 1987, gevolgd door de eerste roman ‘Created by’ in 1993 (Ned. De huurling) en andere.
Richard Burton Matheson werd geboren in Allendale, New Jersey, op 20 februari 1926, de zoon van twee immigranten uit Noorwegen. Na zijn studies in Brooklyn vervoegde hij de Amerikaanse infanterie tijdens de tweede wereldoorlog, waarover hij in 1960 ‘The beardless warriors’ schreef (verfilmd als ‘The young warriors’ in 1967 door John Peyser). Na de oorlog haalde hij zijn diploma in journalistiek in 1949 in Missouri. In 1958 huwde hij met Ruth Ann Woodson, en kreeg vier kinderen, waarvan drie auteurs of scenarioschrijvers werden. De bekendste daarvan is Richard Christian Matheson die in de late jaren ’70 debuteerde met een aantal miniverhalen in het horror genre in populaire tijdschriften en bloemlezingen, en uiteindelijk overstapte op uitgebreider werk. De meeste daarvan werden gebundeld in ‘Scars’ in 1987, gevolgd door de eerste roman ‘Created by’ in 1993 (Ned. De huurling) en andere.
Matheson zelf debuteerde ook met een minimalistisch verhaal dat onmiddellijk een klassieker werd: ‘Born of man and woman’ in 1950, een sublieme kleine shocker over een gemuteerde baby met speciale en dodelijke krachten. In de daarop volgende jaren pleegde Matheson honderden prachtige kortverhalen, aanvankelijk sciencefiction zoals ‘Steel’ en ‘Death ship’ maar steeds met macabere ondertonen, daarna veel regelrechte horror stories zoals ‘The children of Noah’, ‘Long distance call’, Disappearing act’, en ook een aantal met sterk psychologische ondertonen zoals ‘Mute’. ‘Little girl lost’ en ‘Nightmare at 20,000 feet’ werden verschillende keren voor TV bewerkt, en ‘No such thing as a vampire’ zowel als ‘Third from the sun’ zijn genre klassiekers. In die jaren was Matheson goed bevriend met Charles Beaumont, W.F. Nolan, Ray Bradbury, en andere auteurs.
Met langer werk begon Matheson met de thrillers ‘Someone is bleeding’ en ‘Fury on Sunday’, beide in 1953, waarna hij onmiddellijk twee romans pleegde die nog steeds tot zijn beste werk gerekend worden. ‘I am legend’ (Ned. Ik ben een legende) uit 1954, het relaas van de enige mens op aarde die immuun bleek voor een ziekte die iedereen in vampiers verandert, wat die man tot het enige echte monster maakte, werd drie keer verfilmd. Als ‘The last man on earth’ in 1964, een Amerikaans/Italiaanse co-productie door Sidney Salkow, met Vincent Price; als ‘The Omega man’ in 1971 door Boris Sagal, met Charlton Heston; en in 2007 als ‘I am legend’ door Francis Lawrence, met Will Smith. In 1956 volgde ‘The shrinking man’ (Ned. De gekrompene), het relaas van een man die in een radio-actieve wolk belandt en dan begint te krimpen tot hij uiteindelijk in de microcosmos verdwijnt. Matheson schreef zelf het scenario voor ‘The incredible shrinking man’ in 1957 voor Jack Arnold. Met de ‘sequel’ in 1981, ‘The incredible shrinking woman’ van Joel Schumacher had hij niks te maken. In 1958 kwam de occulte thriller ‘A stir of echoes’ (Ned. In de greep van generzijds) over een man die onder hypnose met de doden in contact komt, verfilmd in 1999 door David Koepp die zelf het scenario schreef, en opgevolgd door ‘A stir of echoes 2-The homecoming’ in 2007, een fletse opvolger door Ernie Barbarash. Mathesons laatste thriller in die jaren werd ‘Ride the nightmare’ in 1959, opgenomen in ‘Alfred Hitchcock presents’ en verfilmd als ‘De la part des copains’ in 1970.
In de jaren ’60 was Matheson erg actief als scenarioschrijver, vooral voor Roger Corman en zijn verfilmingen van het werk van E.A. Poe zoals voor ‘The raven’, ‘Fall of the house of Usher’, ‘The pit and the pendulum’ en ‘Comedy of terrors’, films met zowat alle grote horror acteurs uit die tijd. Hij schreef de twee basis scenario’s voor ‘The night stalker’ en ‘The night strangler’ die de TV-reeks vooraf gingen, bewerkte ettelijke van zijn verhalen voor Rod Serling’s ‘The twilight zone’, en andere TV-reeksen, ook westerns. De meeste van zijn korte verhalen werden gebundeld in ‘Born of man and woman’, ‘Third from the sun’, en de drie volumes van ‘Shock’ gevolgd door ‘Shock waves’. In het Nederlands verschenen tientallen verhalen in diverse bloemlezingen, en werden gebundeld in ‘De laatste dag’, ‘Nat stro’, ‘Verhalen uit de twilight zone’ en ‘Stalen jongens, felle knapen’.
In 1971 schreef hij het originele script voor ‘Duel’ van Steven Spielberg over een man die geterroriseerd wordt door een bezeten truckchauffeur, een helse klassieker inmiddels. Ook zijn kortverhaal ‘Button, Button’ dat al twee keer bewerkt werd voor Twilight zone, kreeg een filmversie door Richard Kelly als ‘The box’ in 2009 met Cameron Diaz.
‘Hell house’ uit 1971 is een andere keiharde horrorfilm over een vervloekt huis, verfilmd als ‘The legend of Hell House’ in 1973 door John Hough.
Met langer werk begon Matheson met de thrillers ‘Someone is bleeding’ en ‘Fury on Sunday’, beide in 1953, waarna hij onmiddellijk twee romans pleegde die nog steeds tot zijn beste werk gerekend worden. ‘I am legend’ (Ned. Ik ben een legende) uit 1954, het relaas van de enige mens op aarde die immuun bleek voor een ziekte die iedereen in vampiers verandert, wat die man tot het enige echte monster maakte, werd drie keer verfilmd. Als ‘The last man on earth’ in 1964, een Amerikaans/Italiaanse co-productie door Sidney Salkow, met Vincent Price; als ‘The Omega man’ in 1971 door Boris Sagal, met Charlton Heston; en in 2007 als ‘I am legend’ door Francis Lawrence, met Will Smith. In 1956 volgde ‘The shrinking man’ (Ned. De gekrompene), het relaas van een man die in een radio-actieve wolk belandt en dan begint te krimpen tot hij uiteindelijk in de microcosmos verdwijnt. Matheson schreef zelf het scenario voor ‘The incredible shrinking man’ in 1957 voor Jack Arnold. Met de ‘sequel’ in 1981, ‘The incredible shrinking woman’ van Joel Schumacher had hij niks te maken. In 1958 kwam de occulte thriller ‘A stir of echoes’ (Ned. In de greep van generzijds) over een man die onder hypnose met de doden in contact komt, verfilmd in 1999 door David Koepp die zelf het scenario schreef, en opgevolgd door ‘A stir of echoes 2-The homecoming’ in 2007, een fletse opvolger door Ernie Barbarash. Mathesons laatste thriller in die jaren werd ‘Ride the nightmare’ in 1959, opgenomen in ‘Alfred Hitchcock presents’ en verfilmd als ‘De la part des copains’ in 1970.
In de jaren ’60 was Matheson erg actief als scenarioschrijver, vooral voor Roger Corman en zijn verfilmingen van het werk van E.A. Poe zoals voor ‘The raven’, ‘Fall of the house of Usher’, ‘The pit and the pendulum’ en ‘Comedy of terrors’, films met zowat alle grote horror acteurs uit die tijd. Hij schreef de twee basis scenario’s voor ‘The night stalker’ en ‘The night strangler’ die de TV-reeks vooraf gingen, bewerkte ettelijke van zijn verhalen voor Rod Serling’s ‘The twilight zone’, en andere TV-reeksen, ook westerns. De meeste van zijn korte verhalen werden gebundeld in ‘Born of man and woman’, ‘Third from the sun’, en de drie volumes van ‘Shock’ gevolgd door ‘Shock waves’. In het Nederlands verschenen tientallen verhalen in diverse bloemlezingen, en werden gebundeld in ‘De laatste dag’, ‘Nat stro’, ‘Verhalen uit de twilight zone’ en ‘Stalen jongens, felle knapen’.
In 1971 schreef hij het originele script voor ‘Duel’ van Steven Spielberg over een man die geterroriseerd wordt door een bezeten truckchauffeur, een helse klassieker inmiddels. Ook zijn kortverhaal ‘Button, Button’ dat al twee keer bewerkt werd voor Twilight zone, kreeg een filmversie door Richard Kelly als ‘The box’ in 2009 met Cameron Diaz.
‘Hell house’ uit 1971 is een andere keiharde horrorfilm over een vervloekt huis, verfilmd als ‘The legend of Hell House’ in 1973 door John Hough.
In 1975 kwam ‘Bid time return’, een romantisch liefdesverhaal over tijdreizen, verfilmd als ‘Somewhere in time’ in 1980 door Jeannot Szwarc naar Mathesons scenario, met Christopher Reeve en Jane Seymour. Vorig jaar was in op Mackinac Island (de inboorlingen noemen het Mackinaw) in het noorden van Michigan, waar de film voor een groot deel gedraaid werd in The Grand Hotel. Daar kan je een hele muur productiefoto’s zien, evenals de originele bolhoed die Reeve droeg voor die film.
Matheson heeft altijd een obsessie gehad voor het occulte en vooral het hiernamaals, het leven na de dood. ‘What dreams may come’ uit 1978 is het beste voorbeeld, verfilmd in 1998 door Vincent Ward, met Robbin Williams, een kleurrijk melodrama dat niet door iedereen geapprecieerd werd. In dit subgenre is ook ‘Earthbound’ uit 1982, onder het pseudoniem Logan Swanson, dat in 1989 in een ongecensureerde versie uitgebracht werd. Een aantal fragmentarische werken verschenen nog daarna in gelimiteerde oplagen zoals ‘Come fygures, come shadows’ in 2003. Voornamelijk schreef Matheson nog enkele originele maar erg extravagante thrillers zoals ‘7 steps to midnight’ in 1993, ‘Now you see it’ in 1995, ‘Hunted past reason’ in 2002, plus nog enkele boeken waarvan ik vermoed dat het westerns zijn. Zijn laatste boek was ‘Woman’ in 2006, maar geen idee waarover dat gaat.
Matheson kreeg in 1984 een World Fantasy Award voor zijn verzamelde werk, en in 1991 de Bram Stoker Award voor zijn gehele oeuvre. ‘Bid timereturn’ kreeg in 1975 ook al een World Fantasy Award. Met hem verliezen we helaas alweer een fantastisch auteur die ons heel wat meesterlijke verhalen en romans leverde.
Matheson heeft altijd een obsessie gehad voor het occulte en vooral het hiernamaals, het leven na de dood. ‘What dreams may come’ uit 1978 is het beste voorbeeld, verfilmd in 1998 door Vincent Ward, met Robbin Williams, een kleurrijk melodrama dat niet door iedereen geapprecieerd werd. In dit subgenre is ook ‘Earthbound’ uit 1982, onder het pseudoniem Logan Swanson, dat in 1989 in een ongecensureerde versie uitgebracht werd. Een aantal fragmentarische werken verschenen nog daarna in gelimiteerde oplagen zoals ‘Come fygures, come shadows’ in 2003. Voornamelijk schreef Matheson nog enkele originele maar erg extravagante thrillers zoals ‘7 steps to midnight’ in 1993, ‘Now you see it’ in 1995, ‘Hunted past reason’ in 2002, plus nog enkele boeken waarvan ik vermoed dat het westerns zijn. Zijn laatste boek was ‘Woman’ in 2006, maar geen idee waarover dat gaat.
Matheson kreeg in 1984 een World Fantasy Award voor zijn verzamelde werk, en in 1991 de Bram Stoker Award voor zijn gehele oeuvre. ‘Bid timereturn’ kreeg in 1975 ook al een World Fantasy Award. Met hem verliezen we helaas alweer een fantastisch auteur die ons heel wat meesterlijke verhalen en romans leverde.