De aarde is veranderd in een ware ijsklomp nadat een nieuwe ijstijd is aangebroken. Vele steden bestaan niet meer of liggen meter onder de ijslaag. Slechts een handvol overlevenden hebben zich kunnen terugtrekken in ondergrondse vestingen en noemen zichzelf de Colonies. In die gemeenschap heerst een strikte regel en noodzaak: niemand mag ziek worden om zo de andere niet te infecteren. Wanneer iemand toch ziek wordt wordt gaat hij onmiddellijk in afzondering en wordt zijn geval onderzocht. Indien het echt om een infectieuze ziekte gaat krijgt de betrokken persoon twee opties: oftewel moet hij de kolonie verlaten en zich te voet een weg banen doorheen de ijsvlaktes… wat uiteindelijk de dood tot gevolg zal leiden, of hij kan kiezen voor de tweede keuze: terplaatste geëxecuteerd worden.
Tot hiertoe kunnen we de film nog bekijken als een sf-film want in ‘Logan’s Run’ maken we ongeveer eenzelfde situatie mee: oftewel proberen de 23-jarigen hun gemeenschap te ontvluchten of ze geven zich over aan de Carousel.
Wanneer Colony 7 een noodsignaal binnenkrijgt van Colony 5 beslist Briggs, de leider van Colony 7, om een team daar naartoe te sturen en zoek twee vrijwilligers. Na enige twijfel krijgt hij toch twee zielen mee om hem te vergezellen naar hun ‘vrienden’ in Colony 5. Daarbij is ook alle communicatie verloren. Nog steeds kunnen we tot hiertoe spreken over een leuk sf-gehalte dat in de film verweven zit. Eenmaal daar aangekomen komen ze in contact met overlevenden die kennelijk tot kannibalisme zijn gedwongen omwille van voedseltekort. Na een serieus gevecht met dezekannibalen moet ze deze kolonie verlaten en slaan op hol naar hun eigen beschemplaats… maar die kannibalen zijn ook niet van gisteren en ze zetten de achtervolging in.
Vanaf dan gaat het fout met het scenario. Op de achterhoes wordt een vergelijking getrokken met ‘The Day After Tomorrow meets 30 Days Of Night’ en dan is het sf-prentje afgelopen. Wat we dan te zien krijgen is meer een doordeweeks en daarbij spotgoedkoop filmpje gebaseerd op een vijfstuiver pulp romannetje van een schrijver die niet eens weet wat een scenario eigenlijk is.
Een andere trend die zich de laatste jaren steeds meer en meer manifesteert, en die ontzettend op mijn zenuwen werkt, is het geluid! Ja, waarom moet het geluid bij een bv. pistoolschot, bij vreemde geluiden of een andere indicatie in de prent steeds véél harder zijn dan de normale dialogen? Zij die denken dat hun film hierbij een extra meerwaarde krijgt moeten ze dringend bezinnen en zichzelf de vraag stellen welke meerwaarde dat dan zou kunnen zijn?
Gelukkig heeft de film twee zwaargewichten aan boord, nl. Laurence Fishburne (‘Matrix’, ‘Man Of Steel’) en Bill Paxton (‘Twister’, ‘Aliens’) die de film eigenlijk een beetje redden van een totale ondergang.
Misschien geen slecht idee om regisseur Jeff Renfroe en zijn hulpjes bij het scenario eens een tijdje in zo’n kolonie te zetten. Misschien komen ze dan wel tot bezinning dat het zo niet moet.
Tot hiertoe kunnen we de film nog bekijken als een sf-film want in ‘Logan’s Run’ maken we ongeveer eenzelfde situatie mee: oftewel proberen de 23-jarigen hun gemeenschap te ontvluchten of ze geven zich over aan de Carousel.
Wanneer Colony 7 een noodsignaal binnenkrijgt van Colony 5 beslist Briggs, de leider van Colony 7, om een team daar naartoe te sturen en zoek twee vrijwilligers. Na enige twijfel krijgt hij toch twee zielen mee om hem te vergezellen naar hun ‘vrienden’ in Colony 5. Daarbij is ook alle communicatie verloren. Nog steeds kunnen we tot hiertoe spreken over een leuk sf-gehalte dat in de film verweven zit. Eenmaal daar aangekomen komen ze in contact met overlevenden die kennelijk tot kannibalisme zijn gedwongen omwille van voedseltekort. Na een serieus gevecht met dezekannibalen moet ze deze kolonie verlaten en slaan op hol naar hun eigen beschemplaats… maar die kannibalen zijn ook niet van gisteren en ze zetten de achtervolging in.
Vanaf dan gaat het fout met het scenario. Op de achterhoes wordt een vergelijking getrokken met ‘The Day After Tomorrow meets 30 Days Of Night’ en dan is het sf-prentje afgelopen. Wat we dan te zien krijgen is meer een doordeweeks en daarbij spotgoedkoop filmpje gebaseerd op een vijfstuiver pulp romannetje van een schrijver die niet eens weet wat een scenario eigenlijk is.
Een andere trend die zich de laatste jaren steeds meer en meer manifesteert, en die ontzettend op mijn zenuwen werkt, is het geluid! Ja, waarom moet het geluid bij een bv. pistoolschot, bij vreemde geluiden of een andere indicatie in de prent steeds véél harder zijn dan de normale dialogen? Zij die denken dat hun film hierbij een extra meerwaarde krijgt moeten ze dringend bezinnen en zichzelf de vraag stellen welke meerwaarde dat dan zou kunnen zijn?
Gelukkig heeft de film twee zwaargewichten aan boord, nl. Laurence Fishburne (‘Matrix’, ‘Man Of Steel’) en Bill Paxton (‘Twister’, ‘Aliens’) die de film eigenlijk een beetje redden van een totale ondergang.
Misschien geen slecht idee om regisseur Jeff Renfroe en zijn hulpjes bij het scenario eens een tijdje in zo’n kolonie te zetten. Misschien komen ze dan wel tot bezinning dat het zo niet moet.
Van deze prent hebben we twee weggeefexemplaren. Het enige wat je moet doen om een exemplaar te bemachtigen is gewoon via onze contactpagina een mailtje sturen.
TECHNISCHE FICHE
|
ARTISTIEKE FICHE
|